sobota, 12 listopada 2011

Kim jest Allah?

Niektórzy nie-muzułmanie twierdzą, że Allah w Islamie jest bogiem surowym i okrutnym, żądającym bezwarunkowego posłuszeństwa. Nic nie może być dalsze od prawdy, niż takie stwierdzenie. Wystarczy wiedzieć, że prawie wszystkie sto czternaście sur (rozdziałów) Koranu, z wyjątkiem jednej, zaczynają się od słów:
W imię Allaha Miłosiernego, Litościwego!
 
W jednym z hadisów Prorok (PzN) przekazuje nam:
"Allah jest bardziej kochający i łagodny, niż matka dla swojego ukochanego dziecka."
 Ale Allah jest także sprawiedliwy. Stąd złoczyńcy i grzesznicy muszą zostać ukarani, a ludzie cnotliwi zasłużą na łaskę i hojność Allaha. W istocie cecha Bożego Miłosierdzia w pełni wyraża się w innym atrybucie Allaha, jakim jest Sprawiedliwość. Ludzie cierpiący za życia dla Allaha oraz ci, którzy dręczą i wyzyskują innych, nie zostaną jednakowo potraktowani przez ich Pana. Oczekiwanie równego ich traktowania byłoby równoznaczne z negacją prawdziwej wiary w odpowiedzialność człowieka w przyszłym życiu, oraz odrzuceniem pobudek do moralnego i cnotliwego życia na tym świecie. Wyraźnie i wprost mówią o tym następujące wersety Koranu:
"Zaprawdę, ludzie bogobojni znajdą u swego Pana Ogrody szczęśliwości! Czyż my potraktujemy tych, którzy się poddali, całkowicie tak jak grzeszników. Cóż z wami? Jak sądzicie?"
(Koran, 68:34-35).
Islam nie pozwala przedstawiać Boga w jakiejkolwiek formie ani ukazywać Go jako obdarzającego łaską jakiejkolwiek jednostki albo narodu, z powodu ich dobrobytu, siły lub rasy. On stworzył wszystkie istnienia ludzkie jako równe. Ludzie mogą się wyróżnić i zyskać Jego łaskę tylko poprzez cnotę i pobożność.
Koncepcje mówiące, że Allah odpoczywał siódmego dnia stworzenia, że zmagał się z jednym ze swych żołnierzy, że jest zawistnym intrygantem przeciwko ludzkości, że wcielał się w jakąkolwiek ludzką postać, są bluźnierstwem z muzułmańskiego punktu widzenia.
Posługiwanie się jedynym w swoim rodzaju imieniem Allah, jako imieniem Boskim dowodzi znaczenia, jakie Islam przywiązuje do czystości wiary w Allaha, która jest istotą posłannictwa wszystkich proroków (PzN). Dlatego Islam uważa łączenie jakiegokolwiek innego bóstwa lub osobowości z Allahem za grzech śmiertelny, którego Allah nigdy nie przebaczy, choć może przebaczyć wszystkie inne grzechy.
Stwórca musi mieć inną naturę niż rzeczy stworzone; posiadając tę samą naturę, byłby ograniczony w czasie, więc musiałby zostać przez kogoś stworzony. Stąd zaś wynika, że nikt nie jest taki jak On. Jeśli Stwórca nie jest ograniczony w czasie, musi być wieczny. Ale jeśli jest On wieczny, nie może posiadać uprzedniej, sprawczej przyczyny; a jeśli Jego istnienie niczym nie zostało wywołane, nic poza Nim samym nie każe jej kontynuować, to oznacza, że musi On być samowystarczalny. Ponieważ trwanie Jego własnego istnienia nie zależy od niczego innego, istnienie to nie ma końca. Stwórca jest przez to wieczny i nieśmiertelny. On jest początkiem i końcem.
Jest On samowystarczalny oraz istnieje sam przez siebie, jeśli użyjemy koranicznego terminu AI-Kajjum. Stwórca kreuje nie tylko w ten sposób, że powołuje rzeczy do życia. On je także zachowuje przy życiu i pozbawia egzystencji, i jest ostateczną przyczyną wszystkiego co im się zdarza. Allah jest stworzycielem wszystkiego. On jest strażnikiem każdej rzeczy. Do niego należą Klucze niebios i ziemi. I nie ma żadnego stworzenia, które by pełzało po ziemi, a nie było zaopatrzone przez Allaha. On zna miejsce ich przebywania i kryjówki.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz